زندگی

چند وقتی ست که میروم و می آیم . چند وقتی که نه از کسی خبر دارم نه کسی از من خبر دارد . چشمهایم می سوزد از بیخبری . منتظر است . برای رسیدن به جایی که مقصدش نامعلوم است . باید تصمیمات جدیدی بگیرم در مورد زندگیمان و پیشتر که رفتیم عملیشان کنیم . اینجا ماندن و بودن غوطه وری در جزئیات و سکون در انزواست . دیگر مث گذشته نیست که تنها باشم . حالا خانواده ای دارم برای خودم . مسئولیت همه ی این زندگی سنگین است و غوطه وری در جزئیات و سکون و انزوا  برنمی دارد . زندگی یعنی از عمق به سطح آمدن . سطح آشکار زندگی . سطح واقعی زندگی . خرید . پول . رفتن و آمدن . حرف و حرف و حرف و در آخر نیز حرف و حدیث دیروز می شود زندگی امروز .